گزارش صعود قلل علم کوه و مرجیکش

بنام خداوند علم کوه

گزارش صعود قلل علم کوه (۴۸۵۰)و مرجیکش (۴۵۵۰)

با تلاش و هماهنگی های چهار روزه ۲۶ نفر از همنوردان روز پنجشبه به سمت رودبارک کلاردشت حرکت و بعد از پشت سر گذاشتن ترافیک اتوبان تهران شمال به تناوب تا ساعت ۸ پنجشنبه شب به مقصد رسیدند. طبق قرار ساعت ۸:۳۰ خاموشی اجرا شد اما چند نفر از همنوردان بیش فعال چند بار این دستور را به چالش کشیدند . ساعت ۱:۳۰ بامداد جمعه ۱۰ شهریور ۱۴۰۲ با صدای الارم بیدار شدیم بعد از اماده شدن در ساعت ۲:۴۵ سوار بر نیسان ابی و سفید به سمت تنگلو حرکت کردیم . ساعت ۴:۳۰ به تنگلو رسیدیم و سریعا اماده رفتن به سمت علم کوه . بر پاکوب سوار و در امتداد رودخانه پرخروش به حرکت ادامه دادیم .نیتمان آن بود که از مسیر هسارچال دوری کنیم .بعد از خروج از دره به سمت راست حرکت کردیم و سوار بر یال پیش رفتیم تا به انجا که صخره ایی در مقابل خود دیدیم و به دلیل اینکه از پشت صخره اطلاعی نداشتیم ترجیح دادیم به سمت راست به دره سرازیر شویم و بعداز حدودا یکساعت پیمایش در دره به زیر قله مرجیکش رسیدیم و از یال تقریبا سنگی و شن اسکی زیر قله بالا رفتیم (به سختی) و در ساعت ۱۰:۳۰ خود را بر فراز قله مرجیکش دیدیم . این قله متاسفانه تابلویی ندارد و به همین دلیل دوستان زیاد خوشحال نشدند و با اکراه چند عکسی به یادگار گرفتند. بیچاره قله مرجیکش با ارتفاع ۴۵۵۰ متر فقط بخاطر نداشتن تابلو چنین مورد بی مهری کوهنوردان قرار میگیرد البته این چیز تازه ایی نیست در دنیای ما، ادم های خوب زیادی هستند که بخاطر نداشتن پول کسی بهشون توجهی نمیکند و خوشا بحال قله سرخه حصار که با ارتفاع هزار و اندی کلی مورد توجه قرار میگیرد . بگذریم . همنوردان از روی قله مرجیکش به خوبی قله زیبای علم کوه را برانداز کردند و انگار تمام خستگی شیب بدقلق قله مرجیکش را فراموش کردند و با شور شعف به سمت قله علم کوه حرکت کردند . با توجه به بارش باران دیروز و هوای نیمه ابری و گاهی تمام ابری امروز (جمعه) و خنکای منطقه حس حال خوبی برای صعود داشتیم . دوستان ارام ارام به قله نزدیک میشدند هر چند صعود ۱۷۵۰ متر در یک روز واقعا توانایی بالایی را میطلبد اما ذوق رسیدن به قله بر این خستگی ها غلبه کرد و در ساعت ۱۲ ظهر ابتدای تیم به قله رسید و به تناوب تا ساعت ۱۲:۲۰ همه دوستان بر فراز علم کوه ایستادند. نمیدانم قله چه انرژی مثبتی دارد و یا چه حسی را به ما انسان ها منتقل میکند که وقتی برفرازش قرار میگیریم دیگر خود نیستیم و انگار دیگر این کالبد ، کالبد نیم ساعت قبل نیست که هزار نفرین ولعنت بر خود میکردیم که اخر این چکاری بود که کردم ؟ خستگی ، سرما ، سردرد ، حالت تهوع وووو همه به یکباره فراموش میشود و عاشقانه بدنبال عکس گرفتن با دوستان و الخصوص تابلو قله هستیم. بلاخره با هزار داد و بیداد و خواهش و دستور این جماعت را در ساعت ۱۲:۵۰از نوک قله جدا کردیم و به سمت تنگلو حرکت کردیم و ساعت ۴:۲۰ در تنگلو بر زمین نشستیم و منتظر نیسان ابی و سفید ماندیم و سوال بعضی از همنوردان بیش فعال که عمو غلام هفته دیگه برنامه کجاست ؟

تشکر ویژه از اقای ارسلان بیگ محمدی سرپرست دوم برنامه که واقعا زحمت کشیدند.

تشکر از همه دوستانی که زحمت کشیدند و ماشین اوردند

تشکر از همه دوستانی که در برنامه شرکت کردند

و تشکر از جناب اقای رامین حاتمی که زحمت کشیدند و منزلشان را در اختیار تیم گذاشتند و زحمت نیسان را کشیدند.

نفرات شرکت کننده در برنامه:

اباذر رضایی – ابوالفضل سلطانی – احمد مظفرنژاد – ارسلان بیک محمدی – امید صفری – بهمن گلمحمدزاده – بیژن ساجدی – حسین اکرامی – داریوش سیر – راحله محمدی – زهرا ابایی – زهره تاجیک – سینا قدس – صادق همتی – علی منصوری – علیرضا رضایی – غلامرضا خلیل آبادی  (سرپرست) – فاطمه سیفی – مجید جمشیدی – مریم بیات – مژگان مرادی – منصوره کریمی – مهدی عظیمی – مهرناز ثقفی  – مهسا فیض اله زاده

 

یک نظر

  1. ندا قدس نیا پاسخ

    مسیر جدید و چالشی، حضور همزمان تیم در قله در ساعت مناسب ، به قله رساندن یک فرد نابینا همراه تیم، مسیر فرود با زمانبندی عالی، سبک گزارش نویسی جدید، …
    میشه ی برنامه علم کوه خوب با هدایت سرپرست حرفه ای و بااخلاق.

دیدگاهتان را بنویسید

نشانی ایمیل شما منتشر نخواهد شد. بخش‌های موردنیاز علامت‌گذاری شده‌اند *

×